Jezioro Jokulsarlon

Zaczela sie piekna pogoda. Cala drzalam na mysl o tym, dokad dzisiaj pojedziemy - jedno z trzech moich miejsc na liscie - jezioro Jokulsarlon.

Dzien jednak zaczelysmy od odwiedzenia miejscowego wodospadu Svartifoss, ktorego bazaltowe sciany przypominaja wielkie, koscielne organy.

Nawet szybko udalo nam sie zatrzymac okazje. Byla to para z Austrii, ktora od 2 miesiecy podrozuje wozem kampingowym po Skandynawii. Samochod jest rewelacyjny i na pewno kiedys sobie taki sprawie. Jest tam wszystko - lozko, kuchenka, prysznic, ogrzewanie... Mozna nim przekraczac kolejne granice i nie martwic sie o dach nad glowa.

Jezioro bylo zachwycajace. Plywaly w nim kawalki lodu o blekitnej barwie. Nie umiem tego nawet opisac. Trzesly mi sie dlonie i nie bylam w stanie utrzymac aparatu. Ten powiew chlodu, dryfujacy lod, przeplywajaca obok foka, nurkujace ptaki, pstragi. I przede wszystkim to niesfornie odbijajace sie swiatlo.

Na pagorku doszeglam dwa stare aparaty fotograficzna (prawie stuletnie). Fotograf opowiedzial mi o projekcie, ktory wlasnie realizuja. Pierwszy raz mialam okazje schowac sie pod kurtyna i ogladac ten odwrocony, panoramiczny obraz. Mysle, ze warto bedzie kupic ich album o Islandii, gdy juz zostanie opublikowany. Fotograf zrobił nam zdjecie dodajac, ze uwiecznia wszystkie spotkane na swojej drodze osoby, a autostopowicze wydaja mu sie wyjatkowo ciekawi.

Samochod w droge powrotna zlapalysmy dosc szybko. Prowadzil go bardzo sympatyczy Holender, ktory zabral w podroz po Islandii swojego siwego, niedoslyszacego ojca. Ich relacje byly tak cieple, ze gdy zatrzymalismy sie podziwiac widoki, zaproponowalam, ze zrobie im zdjecie. Wyszlo swietnie.

Wieczor spedzilysmy przed namiotem, wygrzewajac sie w pelnym sloncu. Planowałyśmy polozyc sie wczesnie spac, bo o 04:00 rano musialysmy byc gotowe na odwieczna przepychanke czlowieka z silami natury - ruszalysmy na podbuj lodowca!

Zdjęcia (18)

Komentarze (2)