Pierwsze koty za ploty

Czasami czlowiek mysli, ze jest na cos gotowy, a gdy to nadchodzi, siedzi nieruchomo nie mogac powiedziec slowa. Tak wlasnie wygladalam jadac pierwszy raz motoriksza z lotniska do centrum Varanasi. Moja pamiec nie nadazala rejestrowac faktow. Nie wiem, czy w ogole poruszylam sie na siedzeniu, czy zapamietalam cos konkretnego. Ulica przytlaczala zyciem. Wszystko bylo ciekawe, inne, malo cywilizowane. Chaotyczne.

Zasnelam prawie natychmiast. Czulam jak schodza ze mnie emocje zawiazane z trzema lotami, podczas ktorych tradycyjnie nie udalo mi sie zamknac na dluzej oczu.

Poznym popoludniem wyszlysmy na spacer nad rzeke. Do Gangesu prowadza ghaty, czyli schody, na ktorych miejscowi myja sie, piora, spia, handluja. Widzialam fryzjerow, ktorzy golili brzytwa wlosy dzieci, masazystow ugniatajacych ciala turystow, kwiaciarki sprzedajace platki kwiatow. Widzialam rowniez ubranych na pomaranczowo joginow, ktorzy za oplata pozuja sztucznie do zdjec lub pokazuja sztuczki.

Kazdego wieczora nad brzegiem rzeki odbywaja sie dwie ceremonie - powitanie i pozegnanie dnia. Hindusi przywiazuja do nich wielkie znaczenie. Sa widowiskowe, z uzyciem ognia i kwiatow. Jeden mezczyzna odmawia modlitwy, pieciu wykonuje obrzedy. Nastroj dopelniaja plywajace po rzece kolorowe swieczniki.

Wracajac juz po ciemku poszlysmy troche za daleko i trafilysmy na obrzed palenia zwlok. W ciemnosciach nie widac tego, co przeraza za dnia, ale mimo wszystko, trudno nie wyobrazac sobie zmarlej osoby, z ktorej ten ogien powstal. Procesja z ulozonym na bambusowych noszach cialem, mijala nas w ciagu dnia na ulicy. O jej smierci zawiadamialy bebny. Prochy i niedopalone resztki trafily do Gangesu.

Nie wszyscy maja szanse obrocic sie w proch. Smierc sprzeczna z prawami natury, czyli np. dziecka lub kobiety w ciazy, konczy sie na dnie Gangi. Ciala sa owijane w plachte, mocowane do kamienia i wyrzucane za burte.

Zdjęcia (12)

Komentarze (0)