Machame Camp (2980m) - Shira Camp (3840m)

Jeszcze na dole przewodnicy ostrzegali nas, ze mozliwosc wystapienia choroby wysokosciowej minimalizuje duze spozycie wody. Mialam przydzial 3 litrow na dzien. Wczoraj zbyt doslownie wzielam to sobie do serca, gdyz wypilam caly zapas chlodnej wody z camelbag, przez co dzis obudzilam sie z bolem gardla. Stopniowo tracilam glos, mialam stan podgoraczkowy. Probowalam ratowac sie cukierkami szalwiowymi, gdyz leki juz dawno nam sie skonczyly. Przemek czul sie duzo gorzej, gdyz od kilku dni meczyl go kaszel i goraczka. Nasz przewodnik, Richard, twierdzil, ze to infekcja po wdychaniu pylu wulkanicznego na Ol Doinyo Lengai.

Z tego powodu drugi dzien, mimo latwego przejscia, byl dla nas bardzo meczacy. Szlak biegl wsrod wrzosow olbrzymich (dwumetrowych!) i stopniowo przeradzal sie w skape laki alpejskie. Dystans 9km pokonalismy w cztery godziny.

Po krotkim odpoczynku w namiocie, obmyciu twarzy i stop w misce cieplej wody, Richard zabral nas do jaskini, w ktorej jeszcze do niedawna nocowali tragarze. Agencje trekingowe skapily na namioty, jednak po zawaleniu sie wejscia wladze parku wymusily na nich zapewnienie bezpiecznego noclegu dla calej ekipy, pod rygorem utraty licencji.

Znad masywu Kilimanjaro naplynely ciemne chmury. Na horyzoncie polyskiwaly wyladowania atmosferyczne, ktore w niedlugim czasie sprowadzily deszcz i grad. Schowani w namiocie, zapadlismy w dlugi i cieply sen przed kolejnym dniem wyprawy

Zdjęcia (2)

Komentarze (0)